Başlangıç-lar

Başlangıç bir işin, bir dönemin ilk bölümü anlamını taşıyor. Peki biz ilk bölüme ne kadar hazırız veya başlangıç mı bizi korkutur, biz mi başlangıçtan korkarız?

Her şeyden evvel sorgulamaya ikinci soru ile yön vermek gerekiyor. Başlamak için -fırsat yaratmadan sadece o anın gelmesini umarak- mükemmel olmayı bekliyoruz. Yaşamımız boyunca bu arayış devam ederek tüm yapmak istediklerimize engel olsa ne olurdu? Kendimizi ‘yetersiz’ kalıbına sokuyoruz, değerimizi yarattığımız verimle ölçmeye çalışıyoruz. Hataların bir şeyler yapıyor olduğumuzu gösterdiğinin farkında bile değiliz. Halbuki içimizdeki ateşi yaktığımız takdirde iş kusurlu olsa bile “Daha iyisini daha gayret göstererek yapabilirim.” diyerek üstesinden gelmeyi öğreneceğiz. Doktorun ilk ameliyatı, yönetmenin ilk filmi, girişimcinin ilk projesi… Hangisi kendinden çok emindi? Hangisi mükemmel iş çıkardı? Cevap ne olursa olsun hepsi denedi.

İlk Medium yazımın başlangıç konulu olmasını özellikle istedim. Uzun süredir blog yazıları paylaşmak istiyordum. Güzel olmayacağını bu yüzden de başlayamayacağımı düşündüm. Şimdi ise karşınızdayım. Biliyorum, elbet eksiklerim var olmalı da. En önemlisi ben başladım, deniyorum. İnsanlık, “Hatalarım omzuma yüklediğim tuğlalar değil, inşa ettiğim basamaklardır.” inancına sahip olmalı. Korktuğumuz ilkler ‘iyi ki’ dediklerimiz olabilir, hayatımızın fırsatına dönüşebilir. Düşüncelerde boğulup vakit kaybederek bir yere varamayız. Sadece başla!

“Başlamak için mükemmel olmak zorunda değilsin; fakat mükemmel olmak için başlamak zorundasın” -Zig Ziglar

“Hata yapmaktan korkmak, ilerlemenin ölümüdür.” -Alfred North Whitehead